Zondag vroeg Lonny mij een stukje te schrijven over de overweldigende kerstbingo in De Luifel. Ik zei gisteren tegen Lonny: das prima, maar eerst even alles laten bezinken. Morgen dus…. Gisteren was het morgen, maar ik kan het nog steeds niet bevatten en onder woorden brengen. Dat zal vandaag niet anders zijn dus ik doe het maar in etappes. Het is allemaal nogal teen en tander om te verwerken zeg maar.
Het zal 14 weken geleden gewist zijn dat Ingrid mij vertelde dat ze met Claudia en Evelien graag een bingo wilden organiseren in De Luifel. Ze wilden daar graag een goed doel aan koppelen, of ik gezien mijn ziekte geen ideeën had? Omdat ik redelijk nauw betrokken ben bij het MS Fonds, opperde ik dat als goed doel. Maar dat sprak de dames niet echt aan. Ze wilden liever iets voor mij persoonlijk doen. Toevallig had ik toen van mijn revalidatie-fysiotherapeut het advies gekregen een handbike te nemen. Eentje waarmee ik armen en benen in beweging kon houden. Maar ja, die zijn erg duur en daar kom verder geen enen van in. Toen Ingrid met deze vraag kwam, was het goede doel dus snel bepaald.
Vanaf toen hebben de dames werkelijk alles gegeven om de kerstbingo tot het succes te maken dat het geworden is. Gesprekken over de vergunning, flyeren, bellen, nadenken over de inrichting, drank regelen, muziek, tafels etc etc…. Wat een werk! Hulde aan de dames dat ze dit allemaal tot in de puntjes geregeld hebben! Wat een perfecte organisatie!
14 weken en heel veel voorbereidend werk later was het dan eindelijk 10 december! Vanaf 18 uur hebben we iedereen verwelkomd met een lekker bubbeltje. De zaal zat afgeladen vol en om 19.30 uur rolden de eerste ballen. En dankzij de vele sponsors hadden we iedere ronde echt geweldige prijzen! De ene prijs was nog mooier dan de andere met als klapstuk de complete set zonnepanelen inclusief montage die gewonnen werd door Daphne. De hele avond werd door Denny vakkundig aan elkaar gepraat, zoals alleen hij dat kan. Sidekick Thea speelde het spel perfect mee en ging met een aantal prachtige prijzen huiswaarts. De hele avond was een aaneenschakeling van hoogtepunten, van een lach en een traan. Klapstuk was voor mij uiteraard de mededeling dat het uiteindelijke doel ruimschoots bereikt was. Die fiets gaat er komen er daar ben ik echt heel heel blij mee!
Iedereen die op welke manier dan ook zijn steentje heeft bijgedragen aan mijn fiets en deze geweldige avond: bedankt, bedankt, bedankt! Mijn gevoel op de avond zelf en nu nog is niet te beschrijven ik kan alles nauwelijks nog bevatten. Ik, en met mij velen, zullen deze avond nooit meer vergeten!
Claudia, Ingrid en Evelien: jullie kan ik nooit genoeg bedanken. Ik heb een poging gedaan door jullie te ridderen in de orde van Het Gouden Hart. Ik zal nooit vergeten wat jullie voor mij gedaan hebben!
Bedankt!
Elmer
